Bob Sikkema was, rond de millenniumwisseling, hartverwarmend in zijn rol als voorzitter van de Maatshappij en toen al energiebewust; hij doorkruiste Nederland in een klein en energiezuinig autootje en bezocht menig departement. Hij had een duidelijke koers voor ogen waarin het - toen nog 'hoofdbestuur' niet het middelpunt van de Maatschappij was maar juist de departementen. Veelzeggend was het besluit om het departement in Wageningen bij de heroprichting ook het kapitaal terug te geven. Hij was daar heel nuchter in terwijl eerdere 'hoofdbestuurders' regentesk alle medewerking weigerden. Bob was bezig met inhoudelijke zaken. In zijn rol als voorzitter van het Landelijk Nut heeft hij geprobeerd aandacht te vestigen op de bewustwording van de gevolgen van intensieve en belangrijke ontwikkelingen die de samenleving in de komende jaren/decennia te wachten staan.
Hij heeft de basis gelegd voor een koers die in 2012 na een intensieve interne discussie binnen de Maatschappij vastgelegd werd in beleid. Dus met de departementen als basis én middelpunt en een rol voor het Maatschappijbestuur op basis van een slanke en verbindende insteek. Zo heeft hij, en zijn medebestuurders van destijds, een 'knip' bewerkstelligd. Een knip tussen de fase van ca. twintig jaar stagnatie (immers; de verzorgingsstaat en verzet tegen élk parternalistisch beschavingsoffensief verdrong de Maatschappij en al haar instellingen naar de marge) naar twintig jaar herorientatie: het Nut als verbindende organisatie waar dat lokaal toegevoegde waarde heeft in combinatie met het (financieel) ondersteunen van alles wat mensen in Nederland de kans geeft om mee te laten doen - een eigentijdse invulling van het verheffingsideaal.
Met Bob nemen wij afscheid van deze transitie en constateren wij dat er zonder zijn inzet de Maatschappij niet zo ver was gekomen.
Namens het Maatschappijbestuur,
Arno Boon
Penningmeester
